20 km van Brussel!

Vandaag afgezien , gisteren trouwfeest van Ruth, gedanst en gedronken. Redelijk maar toch, 3 uurtjes geslapen. Gaan werken en dan de 20km . Dan kom je je beperkingen tegen. Hartslag niet omhoog te krijgen. 148 was de max en je weet direct dat je die 1u30 nooit haalt. Zelfs die ballon nooit gezien. Je denkt 1u 40 zal mooi zijn en dan na 15 km geloof je ineens in 1u35. Je gaat ervoor maar valt stil en in de laatste bocht nog een spurt,zonder veel overtuiging om binnen 1u37 te zijn. Benen deden altijd pijn, versnellen ging niet. Maar niet buiten adem, toch iets! Ik ben een beetje ontgoocheld maar toch realist. Volgend jaar wat sneller. Ingvar en Trees zitten me op de hielen. 1u52 en 1u59! Met mijn verval en hun progressie ben ik volgend jaar na hen!