-Unknown : "True friends are the ones who never leave your heart, even
if they leave your life for awhile. Even after years apart, you pick
up with them right where you left off, and even if they die they're
never dead in your heart."
Het is voorbij, we zitten in het vliegtuig klaar om te vertrekken.
Altijd moeilijk!!!
We beleven hier drukke tijden in Calgary, niet echt druk maar het is
toch anders dan op de fiets. Rusten , rondhangen en nog een klein
beetje bezoeken. Gisteren naar dinosaurussen in Drumheller. Bij
aankomst zaterdag was er een " lamb roast party " , niet speciaal voor
ons maar we hebben toch wat sneller gereden om op tijd te zijn.
We zijn naar Calgary gereden via de autostrade, wind in de rug! Daarna
tot bij Randy en Julie via het fietspad langs de rivier. Aankomst was
een beetje irreëel , teveel verschillende emoties. Heel blij om
vrienden terug te zien. Het deed mij de reis een heel klein beetje
vergeten , de grote emoties waren er immers reeds de voorlaatste dag.
Het geeft een goed gevoel hier geraakt te zijn , we hebben het gevoel
dat het eigenlijk niet zo moeilijk was. De eerste dagen waren er
misschien wat twijfels maar eens we ons rythme gevonden hadden, gingen
we goed vooruit. Het mooie weer heeft ook heel veel geholpen, op de
regendagen zijn we ons goed humeur niet verloren. De regen duurde
meestal maar 1 dag, 1 maal heeft het 2 dagen geduurd en toen hebben we
beslist om toch vroeger aan te komen in Calgary dan eerst gepland.
Sinds we hier zijn, hebben we onze fiets nog niet aangeraakt. Toch
beginnen we al plannen te maken voor een volgende reis, al lachend
maar je weet nooit. We zullen eerst zien hoe het is om terug thuis te
zijn.
Beste volgers van deze blog,
Jullie zijn van harte welkom om vrijdag 25/6 vanaf 20 u met ons een
glas te komen drinken in de cafetaria van Sporthal Molenbos in Zellik,
we hopen jullie daar te zien.
Luc & Peter
Gisteren in de regen uit Banff vertrokken , via ' an old fire road'.
Een mountain bike pad , 38 km lang naar Canmore. Heel mooi, kort op en
af , over bruggetjes. Daarna Brookeback Mountain afgedaald naar
Canmore, opgewarmd met eten aan het haardvuur, boodschappen gedaan en
terug Brookeback Mountain op. Zoals de sfeerbeelden tonen
apocalyptische toestanden. Daarna nog 15 km tot camping. Nog steeds
in de regen. Camping was primitief, geen shelter of water of hout. 's
Avonds opklaringen!! Deze morgen , een waterzonnetje , genoeg om de
tent te laten drogen. Via gravel baan ( 60 km ) richting Highwood
Pass, de hoogste geasfalteerde pas in Canada! Bagage een beetje
verstopt en de pas opgereden tot 2200 m. Daarna afgedaald ,ineens een
emotioneel moment, onbedwingbare tranen, waarom? Weet het zelf niet
maar denk, het besef dat deze ongelooflijke reis er bijna opzit. Dit
is iets unieks, op 7 weken tijd geen spanningen , veel plezier , mooi
weer ( dat heeft zeker geholpen) . Heel veel vriendschap!!!
Nu rijden we naar Calgary waar we zaterdag middag hopen te zijn, door
de regen en door een aanbieding van Randy dat we gerust zaterdag al
mochten daar zijn, zullen we iets vroeger zijn. Dus morgen de laatste
75 km!!! Er zullen er dan 4450 km op de teller staan.
Aangekomen in Banff, deze morgen mooi weer. Deze namiddag zagen we
donkere wolken aankomen, na het bezoek aan de Christmas shop: regen.
Nu op camping, pintje drinken en vuiligheid eten.
De ideen voor nieuwe reizen beginnen te groeien, niet onze fout maar
gisteren vroegen 2 verschillende mensen wat we volgend jaar zouden
doen. We wisten het niet. Vandaag kregen we ideen.
Ik heb al een afspraak in China in 2025.
Een ander idee is met de mountain bike van Banff tot Mexico. 2700
Miles. The continental divide door de Rocky Mountains. Geen angst, het
kan op 16 dagen!!!
Morgen hier nog in Banff, afhankelijk van het weer beslissen we wat we
doen.
Korte etappe vandaag , Field- Johnston Canyon. Beetje nonchalant
omgesprongen met de voeding vandaag. Geen havermout en bagels. En ik
was in hypo na 70 km, we hadden wel wat gegeten maar niet de
traditionele waarden. Bij aankomst op de camping half brood en stuk
Ritter chocolade binnengespeeld. Thee en een vuurtje en ik begin op te
warmen.
Deze morgen Kicking Horse pas en daar al beginnen koersen .
Boodschappen in Lake Louise gedaan. En dan de Bow Valley Parkway. Op
en af en maar demarreren. Luc, buffalosterk vandaag.
Gisteren van Lake Louise naar Field gereden, daar gekampeerd en de
watervallen bezocht. De weg was nog afgesloten voor auto's maar met de
fiets konden we er geraken. Indrukwekkend. De hoogste watervallen van
Canada.
Gisteren nog mooi weer, vandaag wat frisser en er hangt regen in de
lucht. Morgen naar Banff, waar we nog eens een wasserij tegen komen.
Schitterende dag, geen wolkje aan de lucht, 20',zon !!!
Deze morgen om 5u30 opgestaan, vlug ontbijt genomen, want we zagen de
zon reeds op de bergtoppen schijnen. De 4 km lange klim van het dorp
naar het meer gedaan, koud!! Dan zicht op het meer, zoals jullie op de
foto kunnen zien! Daarna gewandeld naar de plain of the 6 glaciers.
Mooi pad, niet te steil. Helemaal tot aan het uitzichtpunt,
zenmeditatie!!! Daarna koffie en teabiscuits in the teahouse. Verder
afgedaald naar de fietsen. Siësta aan de tent. Dan de 14 km naar
Moraine Lake, echt koers gereden en Luc was de beste !! Wat gelegen en
genoten van het landschap en de zon. Rustig afgedaald naar de camping.
Morgen zou het nog warmer zijn. Het lijkt hier meer de Provence dan
Canada!!!
Nu is het pas echt vakantie, uitslapen ondanks grootse plannen 's
avonds om dauwtrips te maken. Rustig 60 km fietsen en Belgen
tegenkomen. En relaxed babbelen. Deze morgen Bob ontmoet aan Peyto
Lake en vanavond Kristof, een oude bekende van de fitness. 1 nieuwsje:
het snelheidsrecord staat op 70,1 km/u.
Woensdagavond 19:00
Gisterenochtend regen in Jasper maar toen we vertrokken , scheen de
zon. Mooie dag, mooie vergezichten met wolken en blauwe lucht. Rustig
de tijd genomen om watervallen te bezichtigen. Op camping 2 jonge
Canadezen tegen gekomen die TransCanada gaan doen. Uitgeslapen deze
ochtend en rustig vertrokken. Uitgenodigd voor koffie in mobilhome bij
Amerikaan uit Reno. Dan verder gereden naar Columbia Icefields. Daar
regen en fel bewolkt. Dus proberen we te wachten tot morgen om beter
weer te hebben om op de gletsjer te gaan, geen angst, met een bus.
Ondertussen blijft het regenen, smeltende sneeuw. Gelukkig is er een "
shelter" met kachel. Dus we zitten hier helemaal alleen gezellig warm,
buiten is het 4'.
Luc zijn maag is nog steeds niet 100%.
Luc heeft deze middag last aan de maag, 't zuur dat ze zeggen.
Mogelijke oorzaken: blueberry muffins, chocomelk , omelet, cheddar ,
spek, english muffin, marmelade, peanut butter, pannekoek, ahorn
siroop, koffie en suiker.En geproefd van de hollandaise saus.
Behandeling: 2 motiliums
Evolutie: beterschap maar nog niet volledig hersteld.
Maaltijd deze avond : kippers- noedelsoep.
Wordt vervolgd!!!
De dag begon niet zo goed, regen! De tramway naar Whistlers nemen, was
geen optie meer, buiten wolken zou er niet zo veel te zien zijn. Dan
maar rustig naar " 't stad" gegaan , expresso gedronken , geluncht en
wandeling gemaakt naar Patricia Lake. Toch 3 uur gestapt! Daarna op de
camping eten gemaakt. Morgen richting Columbia Icefields. We zien wel
waar we geraken, eerste camping die open is , is pas na 102 km. Gsm
ontvangst is weer twijfelachtig tot ???
BEGIN:VCARD
VERSION:2.1
ADR;POSTAL:Unnamed Rd;Canada
END:VCARD
Luc heeft opnieuw problemen met de data connectie van zijn Gsm, kan
geen mails ontvangen zolang we geen Wifi ontmoeten.
Licht golvend parcours naar Hinton, beetje kouder deze morgen maar
vlotte rit.
Ons eten voor vandaag.
Havermout met Ahornsiroop , 2 bagels met kaas en konfituur als ontbijt.
Bij de 2 stops , 2 bagels met kaas en reep Sweet and Salty.
Vanavond bij aperitief , bierworst , grote zak tortillachips met
guacomole en Philadelphia dipsaus , gerookte tonijn ,haring in wijnsaus.
1200 Gr. coleslaw en 540 Gr. Steak ,sla met tomaat.
2 redelijke repen Chocolade
Dat is ons dagrantsoen als we ons kunnen bevoorraden.
2 dagen van 140 km , alle 2 redelijk wat hoogtemeters, 1400 en 1700.
Altijd kort op en af. Goeie training maar wel zwaar voor de benen.
Deze morgen terug koud, 3' in de tent, buiten -? Hadden de laatste
nachten te warm in de tent en slapen met de buitentent open. Vannacht
gaat alles weer toe. Weer blijft droog en de wind is redelijk. Normaal
zondagavond in Jasper en maandag rustdag!!!
Zo een 1ste deel van de reis is al verwezenlijkt, heel de Ak Highway
gefietst. Nu richting Jasper richting bergen. Blijkbaar is het daar
koud met soms sneeuw, duurt nog een dag of 4/5 eer we daar zijn.
Gisteren werd in de pub ons gevraagd of we motards van Texas waren,
vindt niet dat we er zo uit zien maar misschien krijgen we een
Amerikaanse look, we hebben ons aangepast. Gisterenavond klein feestje
in de pub met bier, nachos en hamburgers.
Sinds deze morgen voelde Luc iets mis met zijn achterwiel , na een
grondige studie is er een barst in de velg vastgesteld. Geluk bij een
ongeluk, fietsenwinkel is op 14 km. Hopelijk is alles tegen
morgenmiddag hersteld. Vanavond hier op de camping een vrouwelijke
exhibitioniste , niet echt ons type.
In tegenstelling tot de lopers van de 20km waren we niet super
vandaag. Een zware beklimming aan de Sikanni rivier heeft de benen
afgesnoerd. Geprobeerd met een Alaska Highway Burger de moraal te
herstellen maar niet 100 % gelukt. Dan voort gereden en de ontmoeting
met Eva bracht ons in verwarring. Duitse schone die met de fiets van
Calgary naar Anchorage fietst!! Maar ze was den Oostenrijker al tegen
gekomen , dus ze wist al meer van ons dan we vermoeden. Toch 140 km
gereden en weer 1540 hm. Zo slecht gaan we niet vooruit.
BEGIN:VCARD
VERSION:2.1
ADR;POSTAL:;Canada
END:VCARD
Pffff , wat een idee om 180 km te rijden tot de volgende camping.
Zeker met een niet eindigende col van 1100 meter juist voor de
camping. Een col waarvan je 10 keer denkt: " Daar zijn we boven !!".
Of was het de hitte die het ons lastig maakte? Of al het eten? Testen
we morgen 194km?
Zo we staan klaar om te vertrekken uit Fort Nelson. Benieuwd hoe de
benen zullen zijn na de rustdag. Weer 400km zonder bevoorrading,
volgens geruchten zouden we na 90 km wind mee moeten krijgen. Maar de
baan is saai voor de volgende 900 km tot Hinton. We hopen op een
superdag samen met wind mee!!
Iets te relax gereden vandaag of worden we vermoeid ? Gisterenavond
voelden we ons wat moe, vandaag wat minder. Maar we nemen morgen een
rustdag. Naar de kapper , alles voorzien om terug 450 km te rijden
zonder winkels en uitslapen !!!
We schieten goed op op weg naar Fort Nelson, 1ste dag was super, 2 de
dag was er gelukkig de warmwaterbronnen om na 65 km te stoppen.
Vandaag 120 km , 1 col maar toch 1340 hm.
Een Oostenrijker tegen gekomen die op 14 december in Ushuaia wil zijn.
Het was moeilijk communiceren, hij sprak bijna enkel Duits en het
mijne is niet schitterend zonder wat oefenen. Deze middag samen
Schnitzel gegeten. Terwijl wij hier stopten , reed hij nog een beetje
door. Alle respect voor die man. De plannen voor morgen en
overmorgen : 100 km per dag en in Fort Nelson allebei naar de
coiffeur, als er tenminste een is. New look op de foto's vanaf vrijdag?
Liard Hot Springs , fantastisch. Warmwaterbronnen in volle natuur, wel
bij de camping. Schitterend weer hier, van de ene bron naar de andere
wandelen, gewoon in zwembroek. Een beetje onrealistisch maar waar. Het
lijkt hier eerder Costa Rica dan Canada.
BEGIN:VCARD
VERSION:2.1
ADR;POSTAL:Frank Trail;Canada
END:VCARD
We zijn volgepakt met eten om de 528 km tot Fort Nelson te rijden.
Onderweg denken we geen Wifi tegen te komen. Enkel hot springs, beren,
bizons, wilde schapen en ook de hoogste pas op de Alaska Highway.
Waarschijnlijk 4-5 dagen geen update!
Wel er was minder wind. Deze morgen ging het nog moeizaam maar deze
namiddag wind mee. Zalig gevoel, met een klein beetje inspanning 26 km/
u rijden , terug zin om te koersen op de hellingen. We waren precies
andere mensen dan gisteren. Morgen saterday night in Watson Lake.
Heel relax gestart vandaag, uitgebreid ontbijt, douche, alles
reorganiseren. Wild life museum bezoeken , rustig een praatje slaan
met de verantwoordelijke. Dan vertrokken, foto maken van Teslin ,
babbeltje met Duitsers. Het was dan al 13 u , tijd om te eten aan het
meer. Toen we goed en wel vertrokken om 13u 30, een beetje wind tegen
en steeds meer en meer. De plannen om vrijdagavond in de squashclub
van Watson Lake te zijn werden alsmaar kleiner. Bijna moedeloos van de
snelheid had ik geen zin meer om energie te verspillen aan niet
vooruit geraken. Camping +~ gevonden aan meer. Nu is de wind gaan
liggen , hopelijk blijft hij liggen!
Moeilijke start vandaag, deze nacht is het beginnen regenen. Onze
organisatie igv regen stond nog niet op punt. We zijn wat langer
blijven liggen in de hoop dat het regenen zou stoppen maar dat
gebeurde niet. Toch maar vertrokken in kou en regen, dat is een groot
verschil met kou alleen. Op de enige mogelijke halte koffie gedronken
met een heerlijke , warme ontvangst. Toch daar vertrokken en stilaan
kwamen er blauwe plekken en een waterzonnetje te voorschijn. Nu is er
amper nog een wolkje. Laatste kilometers waren nogal moeilijk.
Vermoeidheid ? Te weinig gegeten en gedronken ? Dat zullen we morgen
zien c
Noodgedwongen een schitterende plaats gevonden om wild te kamperen,
vlakbij een meer. Alle voorzorgen genomen voor de beren. Niet gekookt
en het eten hangt in een boom. Leuk om die koord goed te krijgen. 5
pogingen en 1x bijna alles op ons.
Dag was iets minder tof begonnen , problemen aan crank bleken groter
dan verwacht. Alles is veranderd en rijdt veel beter. Zou kunnen dat
alles een beetje mijn eigen schuld , we wachten nog op het oordeel van
experts!!!
Dan moest Luc zijn Iphone nog in orde gebracht worden , is ook gelukt
na een half uur telefoneren !!!
Chinees gegeten !!!
Pas om 15 u echt vertrokken , gereden tot 21 u , 100 km.
Muggen worden wakker. Vanavond de eerste beten!! Alles wordt ook
groener , de lente komt eraan !!
Gewoon uitgeslapen , rustig wakker worden ,ontbijten. Wat rondhangen
in Whitehorse. Lekker eten ( zie foto's ). Rondkijken in de winkels ,
expresso drinken. Boodschappen doen. En dan fiets controleren en
ineens wat lastig ( ik) worden omdat ik mijn versnellingen niet
geregeld krijg. Dan vaststellen dat ook de trapas wat los is gekomen.
Daarvoor hebben we de sleutel niet mee. Morgen moeten we naar de
fietsenmaker, gelukkig is er hier een. Eventjes een dipje , te weinig
endorphines door gebrek aan inspanning vandaag ? We zullen morgen zien!!
Deze morgen alle twee slechte benen , heel de dag niet super. Een
dutje gedaan rond 5 pm en dan beslist om door te rijden tot
Whitehorse. Hier aangekomen om 9u30 pm. 165 km , wat wind mee allemaal
kan doen. Morgen rustdag!!!
Moeilijk begin tot km 50 , dan even wind mee. Ineens een moment van
magie, spontaan met korte aflossingen de col naar 1120 m genomen tegen
16 km/u. Daarna voortgevlamd maar ineens terug bergop en wind tegen!
Boven op de laatste col, schitterend zicht en een 20 km lange afdaling
naar Haines Junction. 128 km , 7u 45 gefietst , 850hm.
We rijden aan een gemiddelde van 10 km/u. Windstoten tot 50 km/u
tegen. , volgens Canadian Meteo Institute!! We zien wel waar we
geraken!! De moraal is nog steeds goed, we hebben tijd!!
Gisteren de eerste 2 beren langs de rand van de weg gezien, een zwarte
en een grisley. Toch altijd even schrikken doch zonder problemen langs
gereden. Doch de zin om wild te kamperen is sterk verminderd. Gisteren
gestopt na 80 km op camping, vandaag na 100km. Vandaag hadden we nog
iets verder kunnen rijden maar de zin om te vechten tegen de wind was
op. Hopelijk morgen minder wind. Het kaartje doorsturen lukt niet
zonder netwerk. Er is al 3 dagen geen netwerk hier in Canada, juist af
en toe ergens Wifi.
Enkele weetjes. We zijn van uurzone veranderd, 1 uur dichter bij huis.
9 u verschil nu!!
Ook de eerste regen gehad, enkele druppels overdag en 's nachts een
kwartier.
Onze Duitse vriend rijdt trager dan wij maar hij heeft dezelfde
stopplaatsen. Het fabeltje van de haas en de schildpad?
In Canada !!! 100 km , 17.6 avs en 880 hm. Aangename rit tot de
laatste 30 km in niemandsland ! Als echte Indianen vonden we een
fietsspoor in de gravel baan. Zou onze Duitser hier al gepasseerd
zijn? We weten het niet.
Vandaag onze eerste collega trekker met de fiets tegen gekomen. Een
jonge Duitser , we hebben er even mee gesproken maar hij rijdt iets
trager dan ons. Even dachten we hem hier nog op de camping te
ontmoeten maar hij is er nog niet. Misschien komen we hem morgen
tegen. Een zware dag , veel wind tegen , koud deze morgen en ook nog
765hm , 110 km en 17,3 avs. Niet speciaals maar we zijn er blij mee.
Iemand vertelde ons ooit dat je pas vanaf de 12 de dag in een zeker
rythme komt. We beginnen het te geloven. De gejaagdheid valt weg.
Slapen-eten-fietsen-eten-fietsen-eten-slapen lijkt onze dag te bepalen.
Onze eerste kilometers op de Alaska Highway zijn goed meegevallen. Het
begin 25 km rechtdoor. Daarna schitterende vergezichten , bevroren
rivieren en meren. 150 km, 21,5 gem,
590 hm.
Er is redelijk veel kans dat er geen gsm-dekking is waar we 's avonds
overnachten dus niet ongerust zijn. Hier vanavond is er geen signaal!!!
Na gisteren 80 km , hebben we het vandaag terug rustig aan gedaan.
Rustig ontbijt in het zonnetje , beetje papierwerk en dan vertrokken
rond 11u. Aan café ons laten misleiden door Wifi bord , iets gegeten
en dan door gereden tot Delta Junction. We hebben de keuze gemaakt
voor de luxe camping, wifi- douche - wasmachine !!
We zijn weer helemaal proper. Toch nog 88 km-22 avs-650 hm. De vorm
komt er aan. Nieuwe foto's !!
In plaats van naar de Arctic Circle te gaan hebben we beslist naar
North Pole te gaan. De reden: om geen stress te hebben om op tijd in
Calgary te zijn en ook nog iets anders te doen dan fietsen. We
vreesden dat de weg naar de poolcirkel ons veel energie en tijd zou
kosten, vooral met de 3 de dag nog vers in het geheugen. We rijden
vanaf zuidelijk, vanaf morgen op de Alaska Highway.
Vandaag 134 km , 21 avs , 1085 hm. Mooi weer en leuke banen om op te
rijden. Het meest leuke moment van de dag was onze ontmoeting met
Bill. Bill is artiest , beeldhouwer in hout , ook fietser ( heeft geen
auto ) en is sinds 2 jaar bezig zijn cabin te bouwen. Hij wou ons een
pintje betalen in zijn stamcafé , the skinny dick's halfway inn.
Wonder boven wonder had hij ook al het materiaal om Luc zijn wiel te
herstellen. In de pub hebben we dan een Alaskan Amber, Summer en White
geproefd. Dan nog 28 miles tot Fairbanks. De boys in ons kwamen terug
naar boven, dus koers!!!
Juist nog in Fairbanks geraakt , camping gevonden maar toe , we kunnen
er slapen maar alle sanitair is gesloten dus ook geen water. We maken
ons klaar voor een koude nacht.
Hoe alles kan verschillen,vandaag heel de dag zon, in de namiddag
zelfs aangenaam in de zon. Veel bergaf ! Bijna een rustdag. We zijn op
tijd gestopt , om 17u. Niet echt onze gewoonte en beginnen nu aan onze
3 gangen menu.
Kippennoedelsoep daarna spek met bonen daarna pesto salmon met pasta.
Daarbij drinken we kalmerende Tazo tea. A comforting blend of
camomile,rose petals &soothing herbs. Een nieuw begin?
124 km, vitesse moyenne 14,5, metres de denivelé 1190 m.
Ca nous est jamais arrivé de rouler si lent. Ca serais les 50 ans de
Luc ?!
Je ne le crois pas , le vent et le froid nous ont tués. Mais sur
l'echelle cycliste d'Alaska ces circonstances n'ont que 3! 5 est
parfait et 0 " le worst case". On se rend compte que ce n'etait pas
trop mal. Entente parfaite selon moi. Changement de relais regulier,
pas de course !
On dort au motel cette nuit, pas assez de courage pour chercher un
endroit pour mettre la tente. Je crois qu'on commencais à avoir besoin
d'une douche. On ne sent pas encore comme des clochards mais ce
n'etait pas loin. Rassurez vous on est de nouveau propre!!
124 km, 1190 hm , avs 14,5 !!! Een mooie Alaskaanse fietsdag , koud
4' , wind tegen heel de dag , sneeuwvlokjes ! Alles wat we wisten
maar de realiteit is anders. Deze morgen om 8u vertrokken en pas om
19u30 ter bestemming, leeg en een beetje kou en moe. Er was geen
camping dus zitten we in een motel. Luxe, douche , keukentje en
televisie !! Wel verschrikkelijk warm na een hele dag buiten. Nog een
paar kleine aanpassingen aan onze organisatie en we zijn klaar voor
het avontuur!
Voor foto's kan je de link hiernaast aanklikken.
Heel de dag gereden met Mount Mc Kinley in de achtergrond en nu
kamperen met zicht op de berg. Op beton! Beetje moe, heel de dag
lichte wind tegen. We zoeken ons ritme. Mooi weer vandaag, fris 's
nachts en 's morgens. Overdag ok. Bij werken aan de weg werden we
verplicht plaats te nemen in een truck. Luc in de laadbak met de
fietsen en bagage. Ik mocht vooraan zitten en een babbeltje slagen.
Ongelooflijk hoeveel je soms op korte tijd van iemand te weten komt.
119km, 535hm, 20.7avs.
Morgen eerste test, 100km niets en een col van 2409 feet.
Hij zit erop, onze 1ste fietsdag in Alaska. Een echt mooie rit was het
niet. Eerst Anchorage uitrijden en dan heel de tijd naast en op de
autosnelweg. 20km erop en de rest was er een fietsroute naast de
snelweg aangelegd. Mooi maar vermoeiend, vele korte klimmetjes!!
Onderweg verschillende keren moeten stoppen om een babbeltje te slaan.
1 dame was geopereerd in Gent, een andere man heeft de ferry in
Oostende genomen. Het rijden ging vlot tot de laatste 25 km , volle
wind op kop!!
Hier op de camping hebben we onze organisatie qua aankomst op punt
proberen te stellen. Komt in orde!!
113 km- 630 hm (hoogtemeters)- 20 avs ( gemiddelde snelheid), de
gegevens van de dag!!
In een deja-vu moment met de pas gekochte zaag in handen, zei ik tegen
Luc: binnen 10 minuten zijn de fietsen er. Luc, half slapend, liet me
rustig verder filosoferen maar 14 minuten kwam de Airport Delivery
Service de camping opgereden. Zelden zo opgelucht geweest. Fietsen
zijn nu gemonteerd, morgenvroeg doen we nog enkele aankopen en kunnen
we vertrekken richting Wasila!!
Heel de dag mooi weer , wat fris. Ideaal fiets weer!!!
We zitten nu al anderhalf uur te wachten om op te stijgen uit
Minneapolis. Het ziet ernaar uit dat we onze connectie naar Anchorage
zullen missen. We proberen positief te blijven. De reden van het niet
opstijgen: een printer die slecht print. Waarschijnlijk zijn er een
hele hoop excuses uitgevonden. In Brussel was de reden dat er geen
brandstoftruck beschikbaar was.
Toch op tijd in Salt Lake City, nu even een pintje drinken en klaar
voor de laatste vlucht. Leuk detail, we zien er zo jong uit dat we
iedere keer een paspoort moeten tonen als we een biertje bestellen.
Grappig.
Wakker worden met een schitterende zonsopgang ! Zicht op de skyline
van Minneapolis. Het hotel werd ons aangeboden door Delta.
Gisterenavond nog iets gaan eten hier vlakbij het hotel, danscafe en
resto. Voor een vrijdag lagen we heel vroeg in bed,22u! Het leek er
tof te worden maar zijn we ineens redelijk?
Vlucht is gepland om 17u vanavond, plan is Downtown Minneapolis te
gaan en daarna naar de luchthaven. We hopen vanavond in Anchorage te
slapen maar ben er niet 100% zeker van.
Alles verliep prima. De check in gaf geen probleem , de vlucht naar
Schiphol had een beetje vertraging. Wel konden ze ons in Brussel geen
instapkaarten geven voor de Delta vluchten. In Schiphol hadden we een
uurtje tijd , op de zelf registratie werd ons paspoort niet herkend,
dan maar aanschuiven aan de balie. De oorspronkelijke vlucht hebben we
niet gehaald, de volgende wel. Even spanning , Peter was binnen en Luc
moest wachten. Toch alle 2 op het vliegtuig maar Peter mocht links,
Luc rechts. Peter zat in business ! Aangename ervaring. Een wereld van
verschil , kan mij straks helemaal plat leggen om te siesten. Ook het
eten is heel wat leuker. Jacobsschelpen,soepje,fetasalade en steak met
Californische Pinot Noir!
Nu is er een klein probleem. We blijven een nachtje in Minneapolis.
Overboekingen lijkt ons het probleem. Het lijkt erop dat we naar Salt
Lake City moeten vliegen om in Anchorage te geraken. Ten opzichte van
de mensen rondom ons zijn we Zen.
Read, every day, something no one else is reading. Think, every day, something no one else is thinking. Do, every day, something no one else would be silly enough to do. It is bad for the mind to be always part of unanimity.
-- Christopher Morley
Deze morgen kwam deze quote in mijn mailbox toe.Er staat misschien de reden in waarom we deze reis doen,gewoon anders willen zijn. De limieten opzoeken? Weet het zelf niet goed,de echte reden. Misschien ontdekken we ze tijdens de reis ,misschien blijft het een vraag!!
Dat is nu wel jammer,ineens lijkt het of de reis niet kan doorgaan,wij hadden zo mooi plan A, plan B en plan C voorzien. Nu lijkt het plan D te worden. Dat plan moet nog uitgevonden worden. De vorige uitbarsting van de Eyjafjallajökull heeft 2 jaar geduurd!
Kan alles zo lang verstoord blijven? Een uitzending ,waarin een simulatie gedaan werd van een uitbarsting van de Mount Helena in No Usa,lijkt bangelijk werkelijkheid te worden. Weet niet goed meer hoe alles afliep maar het maakte me toch wat bang.
Beste,
Het vertrek staat nu wel echt voor de deur. Nog 3 keer slapen,als dat nog lukt, en we vertrekken. Vulkanen strooiden wat asse maar hebben de vliegtuigen niet tegen gehouden. We hopen er klaar voor te zijn. Er staan ons waarschijnlijk enkele moeilijke periodes te wachten.De gedachte dat er iemand thuis aan ons denkt ,zal ons hierdoor helpen,hopen we.Als je dit te lezen krijgt heb je een steentje bijgedragen aan onze reis,op een of andere manier.
Graag zouden we je een pintje betalen bij onze thuiskomst,vrijdag 25 juni 2010 om 20u in de cafetaria van Sporthal Molenbos ,Zellik.
Misschien hebben we troost nodig ,hopelijk delen we ons enthousiasme. We hopen je daar te zien.
Luc & Peter
Vandaag de eerste maal over de 100 km geweest,ging redelijk vlot. Tocht vertrok uit Ganshoren maar ingepikt in Zellik.Weinig volk op de 115,ben mensen kunnen beginnen in te halen wanneer de 70 terug bij de 115 kwam. 27.6 gemiddeld is nog niet super maar is meer dan andere jaren met zo weinig training.
Na maanden van een ongewoon en bij momenten turbulent leven zijn we op 51 dagen voor het vertrek. Bijna nog niets gefietst,buiten enkele mtb tochtjes in de sneeuw.Vandaag dan toch de moed gevonden de trekkingsfiets boven te halen en 48 km te rijden. Land van Asse route,gemiddelde snelheid 24km/u. Daarbij ook niet helemaal leeg aan de finish,er is hoop. Deze week zou er donderdag en in het weekend nog wat kms moeten bijkomen.
http://www.defeet.com/images/products/thumb/364-1890107652-2009-06-05.jpg
Aan Mijnheer De Sponsor,
Nu je duidelijk online solliciteert als sponsor,is hier mijn voorstel.
Ik denk dat er verschillende truien zullen zijn ,dat combineren met kousen
kan alles vergemakkelijken. Ondertussen ben je zeker elke dag op het podium
in beeld te komen.
Voor de bolletjes kousen zijn er duidelijke criteria.
Voor de kousen "Wie is het zwart schaap" kan jij de jury zijn op basis van
het blogverslag en wie weet een wekelijkse chatsessie.
Hopend op een spoedige levering en de daarop volgende fotosessie,
Hoogachtend
Luc & Peter
Maybe I'm wrong but doesn't it look like one Pagnoul leg and one Van Den
Spiegel leg?
If you can guess which leg is from who,you can maybe win the surprise price!!
Answers before 24/01 ,12am ,Greenwich time!!
Het vuur is toch nog aangeraakt,temperatuur was iets boven het vriespunt. Maar hebben ons kunnen verwarmen en lekkere risotto eten. Daarna nog een tasje thee en dan de tent in. Heel de nacht regen en misschien wat smeltende sneeuw. Luc heeft een klein beetje kou gehad aan zijn rug ,ik helemaal niet. Deze morgen konden we gelukkig een koffietje maken onder een afdak. In Alaska nemen we best een eigen afdak mee,denk ik.Dan hebben we tot in Redu gestapt,een stukje gegeten en dan terug naar de auto. Ondertussen waren we aan het gokken naar de temperatuur.An de auto aangekomen bleek die lager te zijn dan verwacht,dus we kunnen er aan wennen. Al bij al een positieve ervaring bij toch een van de minst aangename weersomstandigheden. We hebben geleerd dat je best direct een vuur maakt en ook dadelijk eten moet maken. Koken in het donker is een ramp.Daarnaast mogen we niet teveel kleren aandoen als we een inspanning leveren en als je stopt dadelijk iets aandoen.Hopelijk herinneren we ons dat nog in Alaska.
Hier zitten we in de Ardennen in Alaskaanse omstandigheden. Koud, 1.
', wind en regen. Het vuur wil niet echt aan ondanks de verwoede
pogingen van de master of fire. Zip blokjes zijn op dus zullen snel in
de tent liggen. Het landschap is schitterend ,aan een meertje in de
sneeuw.
BEGIN:VCARD
VERSION:2.1
ADR;POSTAL:;België
END:VCARD
Proberen van alles uit nu we in de laatste rechte lijn zitten. Kritische reacties en ideen meer dan welkom!
Nu we op zo'n 110 dagen voor ons vertrek naar Alaska zitten komt het
koud weer als een zegen. Het confronteert ons met de realiteit die we
daar kunnen tegenkomen. Zouden we niet maximaal profiteren van deze
situatie moeten profiteren , buiten koken en slapen bijvoorbeeld.
Toegegeven de moed daartoe ontbreekt maar een weekend kamperen zou
toch nog moeten. Eens beseffen welke de ongemakken zijn, wat eraan
doen? Het volgende vrij weekend zijn er geen excuses meer!
